δώσαμε δεν δώσαμε

Αρνούμαστε να δουμε την αλήθεια Θελουμε την πιπίλα μας. Δεχόμαστε πως ζούσαμε στον άερα με τον αέρα Είχαμε δημιουργήσει μια τεράστια φούσκα δεκαετιών Η προσοχή μας και όλη μας η ενέργεια εκτονώθηκαν σε άναρθρες κραυγές κατηγορίες λίβελους και οικονομικές αναλύσεις που θα χρησιμευουν όπως καποιες αλλες εποχές σαν χαρτι για την τουαλέτα για να εξηγήσουμε την φουσκα του Χρηματιστηρίου μας.

Και νομίζαμε πως όλα τα προβληματα τελειωσαν.
Οπως και με την 7ετία όπως και πριν με τον Εμφυλιο όπως και πριν με τον ρόλο της Αντιστασης κλπ κλπ
Δεν είναι τυχαίο πως αυτός ο τοπος έβγαζε πολλους ιστορικούς και αναλυτες Αλλωστε αν δεν υπήρχαν όλοι αυτοι ποιος θα γνωριζε για το μεγαλείο μας;

Σήμερα αρνούμαστε σαν πεισμωμένα παιδάκια που τους παιρνει η μαμά τους το γλυφιτσούρι από τό στόμα και τα χερια αφού δεν ήταν δικό τους. Αφού ο μπόμπιρας το είδε και το άρπαξε απο το χαμηλό ραφι . Τέτοια ράφια οι μεγάλοι, ,οι ενήλικες δεν τα βλεπουν ποτέ σχεδόν αφού είναι τοσό χαμηλα που η οραση τους και το οπτικό επιπεδο δεν τα πιάνει.. Βλεπουν όμως οι γονείς και συνοδοί τον λογαριασμό αμα τη καταναλωσει ....και φυσικά πρέπει να να πληρωνουν την αρπαγή των γλυκών απο τους μπομπιρες.

-Μα καλα΄και εσεις γιατί φτιάχνετε τόσο χαμηλά ράφια και τα τοποθετείτε δίπλα στην μουρη τους ; Τα παιδιά δεν μπορεί να καταλαβουν ότι δεν μπορεί να το έχουν αυτο το γλυκο και πως δεν ειναι δικό τους Ούτε μπορεί φυσικά να το αγοράσει η μαμα τους αφου δεν έχουν λεφτά...

-Κυρία έχουμε τόσα προιόντα στο μαγαζάκι μας που δεν μπορουμε να τα βαζουμε όλα σε μια βιτρίνα... κοιτατε τις αχυρόμπαλες εκει ψηλά στα 5 μέτρα...


φυσικά αυτες οι σκέψεις και αυτες οι εξηγήσεις θα μπορουσαν να είχαν έρθει νωρίτερα Θα μπορουσανε να είχαν ενημερωθεί διαφωτιστεί επεξηγηθεί αυτες οι παράμετροι των αγορών και της στιλατης χλιδατης ζωής στους πολιτες. ομως και οι τα ίδια τα ΜΜΕ συμμετείχαν με έξαψη στο μαζικό γενικό τσιμπουσι...

θυμίζει μια μεγαλη παρέα απο παιδιά Λυκειου που αρχιζουν και παραγγελνουν μεριδες και εδεσματα που ουτε καν υπάρχει πιθανότητα να καταναλώσουν...

-Φέρε και αστακό φέρε μας και παϊδάκια φέρε μας και 25 φάβες κι αυτες τις υπέροχες σαλάτες σας. Στην παρέα αυτη των συμμαθητών υπάρχουν και παιδιά που δεν τρώνε παρα πανω από όσο μπορουν και κυριως απο όσο εχουν δυνατότητα να αγοράσει η τσέπη τους...Το τσιμπουσι εξελισσεται και η παρεα παρεκτρεπεται με την μέθη του συμποσίου και καποια στιγμη έρχεται ο λογαριασμός Η χρέωση έχει γινει στο τραπεζι ο λογαριασμός άνοιξε για ολη την παρέα που πρεπει να πληρωσει μαζί και όχι ξεχωριστά ο καθε ενας... Και εκει αρχιζει η ιστορία μας.

Μα κυριε τι μου λετε εγω σας παρηγγειλα αυτα τα πιάτα;
καποιος αλλος το παρήγγειλε δεν ήμουν εγώ...
Αντε τωρα τραβα και βρες ποιος πηρε απο πιατο που δεν παρήγγειλε Φυσικα θα υπάρχουν και παιδιά που δεν καταναλωσαν περισσοτερο απο αυτο που ζήτησαν. Να ομως που ο λογαριασμός θα πληρωθεί απο ολους και απο τα ιδια τα φτωχοπαιδα αφου ο καταστηματάρχης θα τον στειλει στο Λυκειο και εκεινο με την σειρά του στους γονεις όλων...

Οι γονεις απο τετοια φτωχοπαιδα συνηθως εχουν πιο μπέσα και φιλότιμο από ότι αυτα που οι πατεραδες λείπουν μονιμως για δουλειες και διακοπές. Ειναι σε αυτα που το τίμημα πέφτει παντα πιο σκληρό στις πλατες.

Και οι γονεις
-Μα καλα δεν βλεπατε πως τα παιδιά ηταν ‘μεθυσμενα’ γιατι τους δινατε φαγητα και κρασι ; γιατι σερβιρατε ξέφρενα και ασταματητα;


Καθε εργασιακή ομάδα θελει να την ‘κανει’
Θελει να φυγει απο δω τώρα που ηρθε ο λογαριασμός
Δεν θελει περικοπές ουτε μαζεματα.
Πηγαινετε στους διπλα αυτοι γλεντανε απο το πρωι μεχρι το βραδυ
Πηγαινετε στους πλουσιους που εχουν

Χιλιες τόσες δικαιολογίες και εξηγησεις γιατι δεν πρεπει να δωσουμε εμεις αλλά μονο οι αλλοι ...και εδω δεν μπορεις να πεις το μαγικο επεξηγηματικό
-Δωσαμε ,
Δώσαμε πηγαινετε παρα κατω

Δεν ειναι έρανος Ειναι ληστεία που εμεις οι ίδιοι ξεκινησαμε στην ουσία

Μας σημαδευουν οι κάνες απο οπλα που εμεις αγοράσμε
Που εμεις πηραμε και τους δωσαμε να τα χρησιμοποιησουν ακομα και για να σημαδευσουν εμας τους ιδιους όταν θα χρειασθει Οταν θα χρειασθουν να ξεπληρωθούν.